فرمان عالیقدر امیرالمومنین حفظه ﷲ تعالی در مورد جلوگیری از رواج های نادرست هنگام خویشاوندی، عروسی ها، مصیبت ها و همچنان بازگشت از حج و عمره (ماده اول).

ماده اول:
ولی دختر بالغ (پدر یا برادر) مکلف به رعایت حقوق شرعی دختر است.
نامزد کردن دختر بالغ باید با مشوره و رضایت وی باشد.
اجبار دختر بالغ به نکاح بدون رضایتش شرعاً جایز نیست.
در صورت اجبار، دختر می تواند به مراجع قانونی مراجعه کند (طبق فرمان شماره ۸۳ج۱ مؤرخ ۲۷/۴/۱۴۴۳هـ.ق).
زن در نکاح مستقل است و پس از طلاق یا فوت شوهر نیز بدون رضایتش نمیتوان او را به نکاح داد.
مهر، حق زن است و کسی نمیتواند آن را از وی بگیرد (مطابق فرمان فوق).
فیر، قطع کاکل یا انداختن چادر به اجبار برای نکاح جرم است.
نامزدی بدون عقد شرعی نکاح محسوب نمیشود.
مهر کم تا ده درهم و زیاد آن محدود نیست؛ نکاح با مهر کمتر از "مهر مثل" بدون رضایت زن، صحیح نیست.
کاهش مهر مطلوب شرع است و از مهر زیاد پرهیز شود.
ولور، غذا، بابېړي، طویانه، خوښي و دیگر مصارف از طرف خسر جایز نیست.
مهمانی دستمال کلان و شیرینیخوری بیجا است؛ یکبار دستمال خرد با مهمانان کم کافیست، تحفه فقط به عروس و داماد مطابق توان داده شود.
دستمال در هوتل برگزار نشود تا از اسراف جلوگیری گردد (اشاره به آیه ۳۱ سوره اعراف).
بعد از نامزدی، عروسی در اسرع وقت برگزار شود.
پوشاک تکراری و رواجی منع است؛ داماد فقط یک جوره لباس بدون اسراف بدهد، عروس به داماد لباس ندهد.
ولیمه و عروسی مطابق توان داماد بدون اجبار به مکان و موترهای قیمتی برگزار شود.
استفاده از وسایط امارتی برای عروسی ممنوع است.
خوراکی، طوی، شیرینیخوری، دودی، چادر و دیگر تقاضاها از داماد منع است.
در انتقال عروس، طلب پول از مامای عروس و دیگران منع است؛ صدقه داوطلبانه مجاز است.
مسابقات همراه با جایزه (موتر، سایکل) در عروسی ممنوع است؛ بازیهای بدون جایزه جایز است.
فیر، تیزرانی، کاروانسازی و استفاده از وسایط امارتی ممنوع است.
رونمایی پول یا لباس به عروس و برگرداندن آن ناپسند و باعث تکلیف و نفرت است.
تحفۀ پولی به عروس فقط از طرف خانواده داماد؛ تحایف برای مهمانان ممنوع؛ پذیرایی بیاسراف جایز است.
از نکاح بدل اجتناب شود؛ تعیین مهر در بدل ضروری است؛ علما در مورد آن آگاهی دهند.